KWIATY I ROŚLINY JADALNE



Wszystkie kwiaty są piękne, ale nie wszystkie można wykorzystać w naszym codziennym menu. Te, które spożywamy - nadają naszym potrawom niezwykły aromat, efektowny wygląd i dobrze wpływają na nasze zdrowie. Należy pamiętać o tym, aby kwiaty, które wykorzystujemy w kuchni pochodziły z ekologicznych upraw! Podczas zbierania kwiatów z własnego ogrodu musimy zwrócić uwagę na to, czy rośliny nie rosną zbyt blisko drogi, lub miejsc skażonych. Nie wolno spożywać kwiatów kupionych w kwiaciarni lub na targu, bo te w żaden sposób nie nadają się do jedzenia z powodu pryskania ich pestycydami. Na pyłki kwiatowe muszą uważać też alergicy, bo pyłki mogą powodować reakcje alergiczne organizmu.

Kwiaty, zioła czy tak zwane chwasty - nie tylko zdobią łąki, nasze działki czy balkony, ale są też doskonałe w codziennej diecie. Można je spożywać na surowo, suszyć, a nawet kandyzować. Są nie tylko zdrowe i smaczne, ale zawierają mnóstwo witamin tak cennych dla naszego organizmu. Kwiaty spożywano już 140 lat p.n.e. i stąd pochodzi pierwsza wzmianka o stosowaniu kwiatów w kuchni. W Indiach, na Bliskim Wschodzie, w Europie Wschodniej już dawno stosowano wodę różaną do słodzenia mięs czy napojów. We Francji w ziołowych mieszankach można znaleźć suszone kwiaty lawendy i inne kwiaty, które nie tylko zdobią nasze stoły, ale także leczą i uzdrawiają nasz organizm.  

Smaczne i zdrowe rośliny jadalne możemy znaleźć pośród tak zwanych polnych chwastów. Dzikie rośliny jadalne potrafią zamienić nasz stół w pachnącą łąkę, a zwykłe danie w wykwintną potrawę. Najbardziej do tego nadają się nagietki, bratki, pokrzywa, mlecz, lebioda, ogórecznik, nasturcja. Sposobów wykorzystywania w kuchni kwiatów i pospolitych chwastów jest bardzo dużo. Można je przyrządzać tak samo jak inne warzywa albo dodawać jako przyprawy. Chwasty polne są niskokaloryczne, zawierają dużo witamin i soli mineralnych, mikroelementów, olejków eterycznych i błonnika. Bardzo korzystnie jest lecznicze działanie tych roślin na nasz organizm i wiedziano od tym od bardzo dawna. Stare, wiejskie szamanki uzdrawiały naparami z kwiatów i ziół leczniczych oraz okadzały domostwa chroniąc je tym przed wieloma wirusami i zarazkami. 

Trochę rad jak zbierać kwiaty i rośliny jadalne

Aby zbierać dzikie rośliny czy zioła należy najpierw dobrze się zapoznać z tymi roślinami oglądając je w atlasie roślin, a na zbieranie wybrać się z osobą, która zna się na roślinach dziko rosnących. Nie wystarczy sama nauka roślin z atlasu, bo bywa tak, że rośliny wyglądają inaczej w atlasie, a inaczej w naturze i trudno je odróżnić od roślin trujących. 
  • Nie zbieramy kwiatów, których nie znamy, albo mamy problemy z ich identyfikacją!
  • Należy bardzo starannie wybierać miejsca, w których będziemy zbierać kwiaty czy rośliny. Musimy mieć pewność, że miejsca w których one rosną są zdrowe, nieskażone substancjami szkodliwymi dla zdrowia. Nie zbieramy kwiatów rosnących przy ruchliwych ulicach, rowach.
  • Wybieramy tylko zdrowe rośliny o wyraźnie zielonych łodygach i liściach, bo zbyt ciemny kolor roślin świadczy o tym, że zawierają one za dużo związków azotu, a z kolei blade kolory lub żółte - świadczą o chorobie. 
  • Nie wolno jeść kwiatów pochodzących z kwiaciarni, ani sklepów ogrodniczych, bo były one pryskane, sztucznie nawożone i opylane.
  • Nie zbieramy roślin o zdeformowanych korzeniach czy też takich wybujałych lub o wybujałych pędach. 
  • Uszkodzone rośliny tracą swoje wartości odżywcze, toteż układamy je w koszyku wiklinowym luźno, aby nie zaparzyły się i nie pogniotły. 
  • Kwiatów nie należy zbierać do foliowych torebek, bo mogą się zaparzyć.
  • Koniecznie należy myć kwiaty przed zjedzeniem czy dodaniem do potraw.
Jeżeli chcemy mieć całkowitą pewność co do uprawy i pochodzenia kwiatu - warto sobie samemu wysiać kwiaty w ogródku czy na balkonie. Dobrze siać od kwietnia do lipca. Wartość odżywcza zbieranych roślin zależy od okresu wegetacyjnego, dlatego warto wiedzieć kiedy jest najkorzystniejszy okres zbierania kwiatów czy ziół. Niektóre kwiaty zbiera się jeszcze w pąkach, a inne zbieramy już w pełnym rozkwicie. Zbierane rośliny nie mogą być mokre od deszczu czy rosy, dlatego zawsze zbieramy kwiaty i zioła w południe, w pogodny dzień. W zależności od gatunku kwiatu czy zioła można ścinać cały kwiatostan, albo zrywać całe kwiaty lub tylko ich płatki. Najzdrowsze i najsmaczniejsze są młode liście i pędy, dlatego powinno się je zrywać przed kwitnieniem, ale nie wolno zbierać ich na zapas, bo nie nadają się do dłuższego przechowywania. Aby wyrwać korzenie rośliny - trzeba wiedzieć, kiedy ona jest w spoczynku, na wiosnę czy na jesień. Kwiaty, które mają intensywny zapach będą też miały bardzo wyrazisty smak. Kwiaty bez zapachu - nie będą nam smakowały, ale wiele z nich możemy wykorzystać do sałatek. Warto samemu sprawdzić, czy kwiaty, które nam się podobają będą nam smakować i czy taka roślina będzie pasowała do naszego dania. 

Kwiaty jadalne i ich smak 

  1. Aksamitka (Tagetes signata pumila) - jasno żółte i pomarańczowe kwiaty o cytrusowym smaku.
  2. Bez czarny (Sambucus canadensis) - lekki słodkawy smak. 
  3. Bez lilak (Syringa vulgaris) - lawendowe kwiaty o intensywny aromacie i smaku cytryny. 
  4. Bratek (Viola X Wittrockiana) - kwiaty o kolorze purpurowym, białym, żółtym mają słodki, cierpki smak.
  5. Fiołek (Viola odorata) - kwiaty o kolorze ciemnofioletowym i białym o słodkim smaku.
  6. Fiołek trójbarwny (Viola tricolor) - żółto fioletowo lawendowe kwiaty o kwaskowym posmaku. Możemy także jeść liście. 
  7. Goździk ogrodowy (Dianthus caryophyllus) - czerwone, różowe i białe kwiaty z posmakiem. 
  8. Hibiskus - róża chińska (Hibiscus rosa sinensis) - kwiaty mają nieznacznie kwaskowy smak.
  9. Liliowiec (Hemerocallis) - to wiele kolorowych kwiatów (i pąków) o słodkim posmaku i chrupiącej budowie sałaty, które mogą być spożywane we wszystkich fazach wzrostu.  
  10. Mieczyk (Gladiolus spp.) - kwiaty o wielu kolorach mają strukturę i posmak sałaty.  
  11. Mniszek lekarski (Taraxacum officinale) - żółte kwiaty mają smak miodu (jeśli są młode, starsze mają gorzki smak).
  12. Nagietek lekarski (Calendula officinalis) - wielobarwny kwiat o pieprznym smaku. 
  13. Nasturcja (Tropaeolum majus) - czerwone, żółte, i pomarańczowe kwiaty mają smak pieprzu. Jadamy także liście. 
  14. Niecierpek (Impatiens wallerana) - wielokolorowe małe kwiaty o łagodnym smaku.
  15. Ogórecznik lekarski (Borago officinalis) - drobne niebieskie kwiaty mają subtelny smak ogórka.
  16. Ostropest plamisty (Silybum marianum) zarówno purpurowe kwiaty, liście jak i nasiona są jadalne. 
  17. Róże (Rosa spp) - ma delikatny owocowy smak.  
  18. Rumianek (Chamaemilum nobile) - kwiaty podobne do stokrotki, o smaku podobnym do smaku jabłka. 
  19. Stokrotka (Bellis perennis) - biało-żółte kwiaty z lekkim smakiem mięty lub koniczyny. 
  20. Szałwia (Salvia officinalis) - lawendowo-niebieskie kwiaty rosną tylko w odmianach kulinarnych. 
  21. Szczypiorek (Allium schoenoprasum) - lawendowo-różowe kwiaty przypominające pompony - to złożone z wielu małych kwiatuszków o smaku cebuli kuleczki. 
  22. Tulipany (Tulipa spp.) - wielokolorowe kwiaty z posmakiem chrupkiego ogórka. Nie jemy cebulek, bo są trujące.
  23. Kwiaty dyni czy cukinii - mają delikatny, słodkawy posmak tych warzyw. 
  24. Kwiaty groszku jadalnego (Pisum sativum (var. macrocarpon) - lekko słodkawy smak. Nie spożywamy kwiatów groszku ozdobnego, bo są toksyczne!
Skrócona lista kwiatów jadalnych

Kwiaty ozdobne: Aksamitki, begonie, bławatki, bratki, fiołki wonne, floksy, geranium (pachnąca pelargonia), goździki, hibiskus, lewkonie, liliowce, lwie paszcze, maki, magnolie, nagietki, nasturcje, niecierpki, róże, słoneczniki, stokrotki, szafirki, tulipany, wiciokrzew japoński.

Kwiaty drzew i krzewów: Akacja (robinia), bez czarny, bez lilak, brzoskwinia, cytrusy, goździkowiec, grusza, jabłoń, jaśmin (nie jaśminowiec), judaszowiec, lipa, morela, pigwa, śliwka, wiśnia.

Kwiaty ziół: Anyż, bazylia, czosnek, kolendra, koniczyna, koper, lawenda, lubczyk, mięta, mniszek lekarski, ogórecznik, oregano, rozmaryn, rumianek, szałwia, szczypiorek, ślaz, tymianek, żywokost.

Kwiaty warzyw: Kwiaty cukinii (kwiaty męskie i żeńskie), kwiaty dyni, kwiaty zielonego groszku, kwiaty fasolki szparagowej, no i kalafiory, brokuły, kapary i karczochy.

Sposób przygotowania kwiatów do spożycia
  • Kwiaty rosnące przy ziemi - umyć
  • Odciąć - jeśli mają - gorzkie białe nasady (goździki, dzwonki, róże)
  • Usunąć owady
  • Opłukać kwiaty zimną wodą
  • Lekko osuszyć
  • Kwiaty czarnego bzu są bardzo delikatne, toteż wystarczy gdy zebrane zaraz po wyschnięciu z porannej rosy - rozłożymy na papierze, aby wyszły z nich małe robaczki.
  • Kwiaty przechowujemy w lnianych woreczkach, albo w szklanym opakowaniu.
  • Co jakiś czas przeglądamy nasze zapasy sprawdzając czy nie ma na nich pleśni.
Uwaga! Kwiaty mogą uczulać nie tylko alergików.

Bez obawy możesz stosować w kuchni kwiaty popularnych ziół przyprawowych, np. tymianku, bazylii, mięty. Jadalne są także fiołki, dzwonki, polne stokrotki, nasturcje. Smaczne są płatki nagietków, róży, cykorii, ogrodowych stokrotek i słonecznika. Środkowe części ich kwiatów, gdzie jest dużo pyłku, lepiej usuwać, ponieważ mogą wywoływać uczulenia. Jeżeli dopiero zaczynamy jeść kwiaty - należy stopniowo przyzwyczajać organizm do nowego pokarmu.

Charakterystyka i właściwości roślin i kwiatów jadalnych


Bez czarny, a dokładnie jego kwiaty (w odróżnieniu od niedojrzałych owoców i łodyg, które są przyczyną zatruć), są wykorzystywane jako lek napotny, moczopędny i przeciwgorączkowy, przeciw przeziębieniom (katar, kaszel). Szczególnie w wypadku przeziębień dobrze jest pić sok z bzu czarnego. Kwiaty bzu czarnego zawierają garbniki, kwasy organiczne, triterpeny, flawonoidy, sole mineralne, wiele witamin A, C i B. Całe baldachy drobnych, białych kwiatów o korzennym, gorzkawym smaku wykorzystujemy do robienia nalewki, a także soku, który dodawać można do wody czy herbaty. Można całe baldachy kwiatów (zrywane w ciepłe, słoneczne dni) smażyć na oleju w cieście naleśnikowym - tak jak kwiaty akacji. Stosuje się je także jako przyprawę. 

Bluszczyk kurdybanek bujnie porasta nasze lasy, zbocza pagórków, rowy i ogródki. Zawiera dużo witaminy C, kwasy organiczne, sole mineralne, karotenoidy, pobudza trawienie i poprawia apetyt. Jadalne są młode pędy bluszczyka (najlepiej smakują wiosną, ale dobre są też te zbierane w czerwcu). Mają silny zapach i gorzkawy, korzenny smak. Bluszczyk kurdybanek jest wspaniałym dodatkiem do wiosennych zup ziołowych i sałatek, dobrze smakuje z duszonymi warzywami i zupami jarzynowymi. Dodaje smaku omletom, masłu ziołowemu, pastom z twarogu i żółtego sera, jajecznicy, potrawom z ryżu i ziemniaków, oraz z makaronu.

Bratek ogrodowy (fiołek trójbarwny) - to bardzo popularna roślina o dużej zawartości flawonoidów, karotenoidów, polifenoli oraz witaminy C. Wykazuje też działanie przeciwutleniające. Reguluje przemianę materii, wzmacnia naczynia krwionośne, działa moczopędnie i odtruwa organizm, pomocny w infekcjach układu moczowego, nadciśnieniu i chorobach oczu, łagodzi podrażnienia skóry i jest niezastąpiony w leczeniu z trądzika młodzieńczego, egzem, wysypki. Bratki są bardzo łatwe w uprawie, ale mają wymagania jeśli chodzi o regularne podlewanie i stanowiska słoneczne lub półcieniste. Kwiaty bratka zbieramy od kwietnia do października i tylko takie stosujemy w kuchni. Kwiaty bratka są delikatne i słodkawe w smaku. Dekoruje się nimi torty, desery, ciasta, dodaje do sałatek, dań warzywnych, zup ale lepiej nie dzielić ich na płatki tylko wykorzystywać w całości. Kwiaty bratka możemy dodawać do letnich schłodzonych kostkami lodu napojów. Widok wspaniały, a i smak też.

Cukinia - jej kwiaty żeńskie mają zawiązek owocu - są popularne jako dodatki do dań w Grecji, we Włoszech i na południu Francji. Są delikatne i słodkawe w smaku, a po usunięciu słupków - nadziewa się je na przykład serem, obtacza w cieście naleśnikowym i smaży w głębokim tłuszczu (najlepiej na oliwie z oliwek).

Fiołki - zawierają bardzo dużo wit.C (liście mają jej więcej niż wszelkie warzywa – można dodawać je do sałatek). Syrop fiołkowy: 4 filiżanki kwiatów włóż do szklanego słoja i zalej wrzątkiem. Po 5 min. zakryj płótnem i odstaw na 48 godzin. Odcedź, zmierz ilość płynu i dodaj 2 filiżanki cukru na filiżankę naparu. Doprowadź do wrzenia i gotuj na małym ogniu 10 min. potem wlej do słoików. Do użytku nadaje się po tygodniu przechowywania w ciepłym miejscu.

Koniczyna łąkowa jest też wspaniałym dodatkiem do sałatek, zawiera olejki eteryczne, garbniki, karoten i witaminy C i E. Wpływa pozytywnie na trawienie. 

Lawenda - dosyć delikatna w uprawie kwitnie od maja do września. Ma działanie antyseptyczne, antyreumatyczne i przeciwskurczowe. Jest pomocna w problemach trawiennych, zmniejsza bóle brzucha i wzdęcia, dobrze wpływa na wątrobę, rozluźnia i odstresowuje. Głównym składnikiem lawendy jest olejek eteryczny, który stosuje się na  stany zapalne stawów i mięśni, przy stłuczeniach i siniakach. Kwiaty lawendy zbieramy tuż przed momentem ich rozkwitu i używamy świeże lub też suszymy. Świeże kwitnące gałązki i liście wykorzystujemy jako aromatyczną przyprawę w wielu potrawach, jako dekorację sałatek i deserów: lody, galaretki, budynie i owoce. Z lawendy można przygotować odświeżającą, aromatyczną herbatę oraz miód.

Lebioda - komosa biała - rośnie na polach, w ogrodach, rowach i przy domach. Dawniej była bardzo popularną jarzyną, którą przygotowywano jak szpinak. Lebioda jest bogata w białka, cukry, wapń, magnez, fosfor, żelazo, witaminę C, pobudza pracę jelit, wzmacnia organizm. Jadalne liście zbieramy od kwietnia do października. Można je przyrządzać jak szpinak, ale też można dodać surowe listki do sałatek, zup, farszów, jajecznicy.

Liliowiec - jego pąków nie należy mylić z liliami. Pąki są też jadalne, można dodawać je do zup (wzmacniają ich smak), a kwiaty można smażyć w cieście. Należy wtedy odciąć podstawę, rozpłaszczyć kwiat, zanurzyć w cieście i przyrumienić z obu stron.

Mniszek lekarski zwany też popularnie mleczem - bogaty jest w witaminy z grupy B (B1, B2), A, C, D, beta-karoten i minerały (szczególnie potas). Dobry na dolegliwości trawienne, działa moczopędnie i antystresowo i poprawia pracę wątroby. Rośnie na łąkach i trawnikach, a najobficiej kwitnie w maju. Liście mniszka zbieramy do czerwca, bo później zbierane stają się gorzkie. Pąki mniszka zbieramy od kwietnia do października, a korzenie można zbierać wczesną wiosną i jesienią. Młode listki mniszka dobrze dodawać do sałat i past do pieczywa, a szczególnie smakują jako dodatek do pasty z białego twarogu. Jeśli liście są gorzkie - wycinamy ich nerwy, albo dwa czy trzy razy obgotowujemy zmieniając przy tym wodę. Możemy liście przyrządzać jak szpinak, albo dodawać do zup, a korzenie (tak jak marchew) - gotować i spożywać. Z pąków mniszka możemy robić syropy,albo je marnować. 

Nagietki to jedna z popularniejszych roślin leczniczych i kosmetycznych rosnąca w naszych ogrodach. Kwitnie od czerwca do późnej jesieni. Kwiat nagietka zawiera karotenoidy, flawonoidy, saponidy, kumaryny, olejki eteryczne, związki śluzowe i gorycze. Nagietek pobudza wydzielanie żółci, pomaga usuwać produkty przemiany materii, działa moczopędnie i napotnie, przyspiesza gojenie się ran. Stosuje się w zaburzeniach przewodu pokarmowego i w zaburzeniach pęcherza moczowego. Płatki nagietka można dodawać do zup (zabarwiają ją na żółto), sosów, dań z makaronu, ryżu, sosów. Nadają one potrawie pikantny lub cierpki smak. Dodane do sałaty - ożywiają kolor. Kwiaty nagietka wyrywa się z koszyczków w fazie pełnego kwitnienia i są one tak wartościowe jak kosztowny szafran. Młode liście dodaje się do zup i sałatek.

Nasturcja bogata w witaminy, witaminę C, sole mineralne i mnóstwo mikroelementów. Kwiaty nasturcji zawierają karotenoidy, flawonoidy, antocyjany, witaminę C, sole mineralne, olejki eteryczne i błonnik. Nasturcja ma działanie bakteriobójcze (zawiera siarkę), przeciwgrzybiczne, wpływa dobroczynnie na nerki, drogi moczowe, wątrobę, woreczek żółciowy, układ oddechowy, stosowana w leczeniu z grypy, przeziębień, zapalenia oskrzeli. Kwiaty nasturcji mają lekko pieprzny smak podobny do smaku rzeżuchy lub chrzanu czy rzodkiewki i dodajemy je do mięs, serów, jaj, a także do sałatek oraz na kanapkę, która dzięki temu nabierze wyrazistego smaku i pięknego wyglądu. Kwiaty nasturcji dodajemy do pasztetów, sufletów, zapiekanek, a marynowane pączki i niedojrzałe nasiona zastępują w potrawach kapary, które robi się z nasion. Nasiona zbieramy kiedy są jeszcze zielone, zostawiamy kawałek ogonka, myjemy, wkładamy do słoika i zalewamy świeżo zagotowanym jabłkowym octem. Sałatka ze świeżych liści nasturcji z dodatkiem soku z cytryny i odrobiną oliwy spożywana codziennie zwalcza infekcje dróg moczowych na tle bakteryjnym, leczy z przeziębień, grypy i zapaleń oskrzeli i płuc.

Ogórecznik rośnie na łąkach i w ogrodach i jest bogatym źródłem magnezu, potasu, kwasów organicznych, flawonoidów. Działa moczopędnie, pobudza przemianę materii, wzmacnia nerwy oraz ma właściwości przeciwzapalne. Jego liście są pokryte szorstkim włosem, a kwiaty bywają drobne, niebieskie, różowe lub białe. Kwiaty pojawiają się od czerwca do sierpnia. Młode liście i kwiaty ogórecznika mają smak świeżego ogórka i można je dodawać do sałatek, zup, twarogu lub napojów. Zupa pomidorowa posypana kwiatami ogórecznika - to wspaniały widok dla oczu, a smak doskonały dla naszych kubków smakowych.

Podbiał pospolity - rośnie na nasypach, wilgotnych glebach gliniastych. Jest źródłem kwasów organicznych, minerałów, mikroelementów. Ma właściwości przeciwzapalne i bakteriobójcze, łagodzi podrażnienia dróg oddechowych oraz przeziębienia. Łodyga podbiału jest pokryta czerwonawymi czerwonawymi łuskami i zakończona koszyczkiem żółtych kwiatów. Podbiał kwitnie w marcu, a dopiero później wypuszcza liście, które są sercowate, duże, pokryte meszkiem od spodu. Kwiaty podbiału zbieramy wczesną wiosną i możemy je spożywać wraz z młodymi liściami i łodyżkami. Po wysuszeniu możemy je zaparzać jako herbatkę lub zrobić syrop. Liście podbiału zbieramy od maja do sierpnia. Przyrządzamy je jak szpinak, smażymy, dodajemy do zup, farszów, sałatek.

Pokrzywa rośnie wszędzie: na polach i łąkach, wzdłuż leśnych dróg, w sadach i ogrodach, a także przy budynkach. Zbierać można pokrzywę od kwietnia do października, ale najbardziej smaczne są wiosenne pokrzywy. Do jedzenia nadają się same wierzchołki z liśćmi. Pokrzywa zawiera dużo żelaza, wapnia, fosforu, magnezu, kwasów organicznych, błonnika i witamin. Hamuje krwawienia, oczyszcza krew, pobudza produkcję hemoglobiny i czerwonych krwinek oraz wzmacnia organizm. Kuracja oczyszczająca z pokrzywy polega na codziennym spożywaniu soku z pokrzywy w ilości 1/2 szklanki dziennie przez 2 tygodnie.
Aby pokrzywa nie parzyła, trzeba ją przelać wrzątkiem lub ugotować. Gotujemy pokrzywę tak jak szpinak, służy jako dodatek do zupy, sosu, sałatki.

Róża ma uniwersalne działanie, bo służy nie tylko do ozdoby, ale także wpływa uzdrawiająco na naszą psychikę i organizm, odstresowuje, działa przeciwzapalnie, przeciwutleniająco i uspokajająco. Zawiera dużo witaminy C, flawonoidy, olejki eteryczne, glikozydy oraz karotenoidy. Kwitnie od czerwca do października, jej płatki i owoce można pokrywać cukrem i dodawać do ciast, ozdabiać nimi desery, torty, galaretki, lody. Doskonale nadaje się jako przyprawa do potraw i składnik miodu, a także do napojów. Ma delikatny aromat, każda jej odmiana jest jadalna, ale najlepsze gatunki do wykorzystania w kuchni to: dzika róża, róża francuska, stulistna, jabłkowata, galicyjska, pomarszczona, japońska i damasceńska. Dla amatorów słodyczy dobra jest konfitura z płatków (bez białej nasady płatków). Na 1/2 litra konfitury potrzeba ok. 1/4 kg płatków. Gotuje się je z 1–2 szklankami wody, szklanką cukru i sokiem cytrynowym, aż powstanie gęsta masa (ok. godziny). Taką konfiturę można przechowywać kilka lat. Jest niezastąpiona jako nadzienie do pączków czy dodatek do herbaty.

Stokrotki ukwiecają nasze łąki, pastwiska, polany i trawniki. Zawierają dużo witaminy C, beta karoten, olejki eteryczne, flawonoidy, białka, cukry i sole mineralne. Mają działanie przeciwzapalne, wykrztuśne, przeciwkrwotoczne, przyspieszają gojenie się ran i wchłanianie się krwiaków. Stokrotki jadalne są bogate w białka, cukry, witaminę C, sole mineralne, flawonoidy, beta-karoten. Jadalne są pąki, kwiaty i młode liście. Jadalne są pąki, kwiaty i młode liście. Listki wraz z pąkami zbiera się wiosną i jesienią, a kwiaty od wiosny do pierwszych przymrozków. Liście i pąki stokrotki możemy dodać do sałatek, Świeże pączki stokrotek są oryginalnym uzupełnieniem zielonej sałaty sosów i zup, masła ziołowego, past, omletów. Pąki nadają się do marynowania tak jak kapary. Kwiaty wzbogacają smak i są ozdobą potraw i napojów, można zrobić z nich syrop, a płatki kwiatu służą jako ozdoba wielu dań.

Szczawik zajęczy rośnie w lasach oraz w pobliżu potoków. To delikatne, płożące się kłącze, z którego wyrastają listki podobne do trójlistnej koniczyny. Jest bogaty w białko, żelazo, magnes, fosfor, witaminę C. Poprawia trawienie, ma właściwości przeciwzapalne, dostarcza kwasu szczawiowego, dlatego też jadamy tę roślinę w ograniczonych ilościach. Uwaga: Osoby z kamicą nerkową powinny unikać jedzenia szczawiku! Szczawik kwitnie na wiosnę i jesienią, a jego kwiaty są białe i różowe z fioletowymi żyłkami. Jadalne liście zbiera się na początku kwitnienia. Mogą służyć jako dodatek do sosów, jogurtu, sałatek, zup jarzynowych (zakwaszają zupy), barszczyków, majonezu. 

Kwiaty kandyzowane do deserów

Aby dłużej móc cieszyć się pięknem i smakiem kwiatów możemy je utrwalić w cukrze. Kandyzować możemy fiołki, stokrotki, bratki, geranium, lawendę, nasturcję i wiele innych kwiatów, które są jadalne i które lubimy. Do kandyzowania kwiatów wybieramy same duże okazy, które ostrożnie moczymy w ubitym na sztywną pianę białku. Białko rozprowadzać można też pędzelkiem na całej powierzchni kwiatu i obsypać przez sitko cukrem pudrem. Tak przygotowane kwiaty układamy równiutko i suszymy. Możemy nimi ozdabiać ciasta, torty i kremy.

Kwiaty podsmażane

Najlepiej do smażenia nadają się kwiaty cukinii czy dyni. Zanurzamy je w cieście naleśnikowym i smażymy w głębokim tłuszczu. Tak przyrządzone kwiaty są nie tylko smaczne, ale zawierają także wiele odżywczych minerałów: białko, wapń, żelazo i witaminy B1, PP, C oraz A. Kwiaty cukinii można usmażyć, albo nafaszerować kozim czy owczym serem i usmażyć. Należy pamiętać, aby je przygotowywać natychmiast po zerwaniu czy kupieniu, bo bardzo szybko więdną. Możemy też smażyć kwiatostany bzu czarnego (całe baldachy) i kwiaty akacji. Zanurzone w cieście naleśnikowym i usmażone na złoto - smakują jak najlepsze ciasteczka. 

Pomysłów, jak wykorzystać kwiaty w kuchni jest bardzo dużo. Z fiołków można zrobić wspaniały syrop do herbaty, a kwiaty magnolii można zamarynować. Należy jednak zachować ostrożność wybierając kwiaty do jedzenia i upewnić się, czy te, które nam się podobają na pewno są jadalne. 

Kwiaty o intensywnym zapachu będą też miały wyrazisty smak. Kwiaty tego samego gatunku, choćby najpiękniejsze i najokazalsze ale bezzapachowe, będą smakowały jak zwykła zielenina. Jednak istnieją wyjątki od tej reguły (nasturcje, begonie) a wiele kwiatów pozbawionych zapachu może być z powodzeniem używane do sałatek.

Więcej o roślinach i kwiatach leczniczych znajdziesz na blogu:


© Wszelkie prawa do publikacji zastrzeżone przez: http://wege-przepisy.blogspot.com


3 komentarze:

  1. Czy wszystkie odmiany hibiskusa mają jadalne kwiaty? Interesuje mnie szczególńie krzew o fioletowych kwiatach.

    OdpowiedzUsuń
  2. Kwiaty to wspaniały dodatek do naszych potraw. Nie tylko są zdrowe , ale też świetnie wyglądają jako ozdoba dania, czy deseru. My jesteśmy jak najbardziej na tak :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Jeść kwiaty? Serio? Podziwiam. Ja chyba bym się nie zdecydował. Co najwyżej jako malutki dodatek/przyprawa/ozdoba. :)

    OdpowiedzUsuń